ΟΤΑΝ Η ΜΕΣΗ ΠΟΝΑΕΙ …

Τις πρώτες 1-2 πρωινές ώρες ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι «φουσκωμένος» λόγο της νυχτερινής αποσυμπίεσης και συνίσταται αποφυγή των καμπτικών φορτίων (σκυψίματα) γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος τραυματισμού.

Τα είδη του πόνου:

Μηχανικός :

οφείλεται σε μηχανικές φορτίσεις

συνεχής ή διακοπτόμενος

η κατάλληλη φόρτιση μπορεί και να τον καταργήσει.

Χημικός :

Οφείλεται σε φλεγμονή

Συνεχής

Με την φόρτιση μόνο επιδεινώνεται.

Μηχανισμοί τραυματισμού:

Οι τραυματισμοί στην περιοχή της ο.μ.σ.σ. (μέσης) μπορεί να συμβούν λόγο 1. μικρού φορτίου που ασκείτε για μεγάλη διάρκεια στην περιοχή

2.Βίας – μεγάλο φορτίο που ασκείτε για μικρή διάρκεια

3.Υπέρχρησης –αθροιστικοί μικροτραυματισμοί , εκφύλιση ιστών

4.χειρουργείου

Επαναλαμβανόμενα φορτία

Η επίδραση των επαναλαμβανόμενων φορτίων πιθανώς είναι ένας από τους κύριους μηχανισμούς τραυματισμού τόσο σε αθλητές όσο και στους υπόλοιπους ανθρώπους .

Τα επαναλαμβανόμενα καθημερινά λανθασμένα φορτία οδηγούν σε χαλάρωση της άρθρωσης, μείωση της παθητικής σταθερότητας στην περιοχή και αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού.

Τραύμα:

H επίδραση της συνεχούς ή επαναλαμβανόμενης φόρτισης οδηγεί σε παραμόρφωση του συνδέσμου στο όριο της ρήξης. Η λύση της συνέχειας του συνδέσμου ονομάζεται τραύμα και οδηγεί στην ανάπτυξη φλεγμονής .

Κλινικά συμπεράσματα:

Η παρατεταμένη φόρτιση των ιστών της ο.μ.σ.σ οδηγεί σε παραμόρφωση και ερεθισμό των ερεθισμό των απολήξεων του πόνου ακόμα και στην ηρεμία.

Η παραμόρφωση που δημιουργείτε στην σπονδυλική στήλη μετά από παρατεταμένο κάθισμα οδηγεί σε «φιξάρισμα» των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων σε κύφωση και δυσκολία στην αναστροφή του κυρτώματος(πόνος κατά την μετακίνηση από την καθιστή στην όρθια θέση).

Η επαναλαμβανόμενη φόρτιση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό, ή να οδηγήσει σε μικροτραυματισμούς, εκφυλιστικές αλλαγές και μηχανική αστάθεια στη άρθρωση. Η μηχανική αστάθεια μπορεί να δημιουργεί μηχανικό πόνο γιατί δημιουργεί επιπρόσθετη μηχανική επιβάρυνση στους γύρο ιστούς .

Φάσεις επούλωσης και διαδικασία προσέγγισης:

1^η οξεία φάση επούλωσης(0-5 μέρες).Προτείνεται ανάπαυση και ήπια κινητοποίηση που δεν αυξάνει τα συμπτώματα.

2^η φάση επούλωσης (5^η -21^η μέρα). Προτείνεται μέτρια αύξηση της κινητικότητας.

3^η φάση αναμόρφωσης των ιστών ( 22^η μέρα με τέλος 6^ης βδομάδας). Συνίσταται ελεγχόμενη λειτουργική φόρτιση των ιστών.

Κινητικός έλεγχος :

Μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων διαταράσσει την σταθερότητα της Σ.Σ προδιαθέτοντας σε πόνο και λειτουργική ανικανότητα.

Το πρόβλημα των μυών δεν είναι η δύναμη. Η αστάθεια που υπάρχει στην περιοχή της μέσης οφείλεται σε μειωμένη αντοχή και σε ανεπαρκή κινητικό έλεγχο .

Στο θεραπευτικό πρόγραμμα που εφαρμόζουμε προτείνουμε θέσεις που δεν προκαλούν μεγάλες φορτίσεις και θεραπευτικές ασκήσεις για βελτίωση της αντοχής που δίνουν έμφαση στις πολλές επαναλήψεις χωρίς επιβάρυνση.

Στόχοι:

Αποκλεισμός απόλυτων αντενδείξεων

Αναγνώριση των παραγόντων που οδηγούν σε χρονιότητα – ψυχοκοινωνικοί παράγοντες.

Καταγραφή λειτουργικών σημείων αναφοράς .

Καταγραφή των στόχων, επιδιώξεων και προσδοκιών του ασθενή από την θεραπεία.

Σκοπός της θεραπείας είναι η λειτουργική αποκατάσταση.

Η έγκαιρη αναγνώριση αυτών των παραγόντων και η κατάλληλη αντιμετώπισή τους, μπορεί να μειώσει τον αριθμό των ασθενών που μεταπίπτουν στο χρόνιο στάδιο της πάθησης και να βελτιώσει τη λειτουργική ικανότητά τους.

Λειτουργική αστάθεια :

Πόνος μετά από κούραση ή στο τέλος της ημέρας ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων φορτίσεων ή παρατεταμένων θέσεων .

Πόνος περιγράφεται ως κάψιμο, αιχμηρός ή ως ηλεκτρικές εκκενώσεις, βελονιάσματα , μυϊκή αδυναμία.

Αρχές θεραπείας

Αφού αποκλείσουμε τις αντενδείξεις και αξιολογήσουμε τις σχετικές αντενδείξεις, προχωρούμε στην θεραπεία.

Η λύση ή αντιμετώπιση του πόνου στην μέση(ο.μ.σ.σ.) θέλει : συνεργασία , επανεκπαίδευση συμμετοχής και εργονομίας.